आणि सरतेशेवटी उरते.. एक हक्काची कविता !!

..तीच ती ...

..जिची आर्ततेने वाट बघतो आपण ...

..जी सुचावी म्हणून युगांयुगे जुळवाजुळव करतो करतो शब्दांची....

..हो ..शब्द पण पाणी भरतात खूपदा...

..पण तरीही यमक जुळायला उशीरच होतो बहुदा..

..कारण ..अर्थाला अर्थपूर्ण यश मिळाला...

..तरच ..यमक..जुळतं ...नाही ?

..रंग ..

..प्रेम..

..लावण्या..

..मैफिल..

..गाणं..

..स्मितहास्य..

..शब्द..

..अर्थ..

..राजा..

..साम्राज्य.. 

हे सार काही त्या एका कवितेत सहज सामावत…!

आणि जेंव्हा ती कविता ..सुचते..भेटते..सापडते..शोधते..तुम्हाला ...

तेंव्हा अनायासे ओळी उमटतात या अश्या ...

..तूच अढळपद आहेस खळीचा माझ्या ...

..मी अलगद ओठांवर आलेलं मिश्किल हास्य तुझं ...बिनशर्तपणे ...